Ποιός είμαι;

Ποιός είμαι;
Είμαι άραγε κάποιος ποιητής;
Όχι, βέβαια.
Δεν γράφει παρά μια λέξη, εντελώς παράξενη,
η πένα της ψυχής μου:
«τρέλα».
Είμαι επομένως κάποιος ζωγράφος;
Ούτε κι αυτό.
Δεν έχει παρά ένα χρώμα

Ο άντρας με τη μύτη

«Η μύτη μου υπήρξε η κατάρα της ζωής μου».

Ο άλλος άνδρας ξαφνιάστηκε.

Δεν είχαν ξαναμιλήσει. Κάθονταν στις δύο άκρες ενός πάγκου πάνω στη βραχώδη κορυφή του λόφου Πρίμροουζ με θέα στο πάρκο Ρίτζεντς. Ήταν νύχτα. Από κάτω, τα μονοπάτια της πλαγιάς ήταν διάστικτα με κίτρινα φώτα· η οδός Άλμπερτ ήταν μια αχνοπράσινη, αμυδρά φωτισμένη γραμμή – οι λυχνίες έφεγγαν ανάμεσα στα δέντρα· πιο πέρα, το πάρκο απλωνόταν μαύρο και μυστηριώδες, και ακόμα μακρύτερα, η κίτρινη ομίχλη χαμηλά και η χάλκινη απόχρωση του ουρανού πιο ψηλά σηματοδοτούσαν τις λεωφόρους του Μάρλιμπον. Τα κοντινότερα σπίτια στην οδό Άλμπερτ διαγράφονταν μεγάλα και μαύρα, ενώ φωτισμένα παράθυρα διαπερνούσαν ακανόνιστα τη σκοτεινιά τους. Στον ουρανό, ξαστεριά.

Κι οι δυο ήταν σιωπηλοί, εμφανώς χαμένοι στις σκέψεις τους, καθένας μια αμυδρή μαύρη φιγούρα για τον άλλον, μέχρι που ο ένας

Ερωτική αγάπη

Αδερφική αγάπη είναι η αγάπη ανάμεσα σε ίσους, μητρική αγάπη είναι η αγάπη για τον αδύνατο. Αν και διαφορετικοί μεταξύ τους, οι δυό αυτοί τύποι της αγάπης έχουν το κοινό σημείο ότι από την ίδια τους τη φύση δεν περιορίζονται σ’ ένα πρόσωπο. Αν αγαπώ τον αδερφό μου, αγαπώ όλα μου τα αδέλφια, αν αγαπώ το παιδί μου, αγαπώ όλα τα παιδιά μου, κι ακόμα και όλα τα παιδιά, όλους εκείνους που χρειάζονται τη βοήθειά μου. Σε αντίθεση προς τους δύο αυτούς τύπους της αγάπης, βρίσκεται η ερωτική αγάπη που εκφράζεται στη βαθιά επιθυμία για πλήρη συνταύτιση και ένωση μ’ ένα άλλο πρόσωπο. Από την ίδια της τη φύση είναι αποκλειστική κι όχι παγκόσμια. Κι είναι ίσως ο πιό απατηλός τύπος αγάπης που υπάρχει.
Πρώτα απ΄όλα, η ερωτική αγάπη συχνά συγχέεται με τη συναρπαστική εμπειρία του να ερωτεύεσαι, με την αιφνίδια κατάρρευση των φραγμών που υπάρχουν μεταξύ των

Μαθήματα ζωής

Το 1991, στα δεκαέξι του χρόνια, ο Christopher Landon έχασε τον πατέρα του, τον ηθοποιό Michael Landon. Ο Christopher μου μίλησε για την επίδραση που είχε σ’ αυτόν ο θάνατος του πατέρα του, καθώς και για τους φόβους του:
¨Όπως θα ήταν αναμενόμενο, ο θάνατος του πατέρα μου είχε τεράστια επίδραση πάνω μου. Αναπολώ με μεγάλη λαχτάρα τα χρόνια που ήταν στη ζωή. Ο μπαμπάς μου ήταν ένας πολύ ζωντανός, γοητευτικός και πανέξυπνος άνθρωπος. Είχε τόσες πολλές πλευρές, άγνωστες στον πολύ κόσμο – πλευρές που συνέθεταν το σύνολο του προσώπου που εγώ γνώρισα.
“Ο θάνατός του ήταν το πιο σημαντικό γεγονός στη ζωή μου. Με άλλαξε ως άνθρωπο. Ήμουν πάντα ένα πολύ εσωστρεφές, ντροπαλό και


Ο δρόμος των δακρύων

Ήταν μια φορά ένας ορειβάτης και επιχειρούσε μια πολύ δύσκολη αναρρίχηση σε ένα βουνό με έντονη χιονόπτωση. Πέρασε τη νύχτα μαζί με τους άλλους στο καταφύγιο. Το πρωί το χιόνι έχει σκεπάσει για τα καλά το βουνό, πράγμα που κάνει την αναρρίχηση ακόμη πιο δύσκολη. Δεν θέλει, όμως, να γυρίσει πίσω κι έτσι, όπως μπορεί, με μεγάλη προσπάθεια και θάρρος, συνεχίζει την αναρρίχηση, συνεχίζει να σκαρφαλώνει στο απόκρημνο βουνό. Μέχρι που κάποια στιγμή, ίσως από κακό υπολογισμό, ίσως γιατί η κατάσταση ήταν πραγματικά δύσκολη, πάει να στερεώσει στον πάσσαλο το σχοινί ασφαλείας και του γλιστράει ο γάντζος. Ο ορειβάτης γκρεμίζεται… αρχίζει να κατρακυλάει στο βουνό χτυπώντας άγρια στα βράχια ενώ το χιόνι πέφτει πυκνό…
Από μπροστά του βλέπει να

Κοινοί αγώνες!

Πραγματικότητα...

Σχέσεις...