Αυτά να τα πείς αλλού

" Δες τα παιδιά, Βιργινία. Κοίτα και δες τα μάτια τους, περιέχουν τον αληθινό κόσμο. Διότι συλλαμβάνουν τη χάρη. Τα τυλίγει σαν σύννεφο, αν μισοκλείσεις τα βλέφαρα θα τη δεις, είναι ένα χρώμα γύρω τους, κοίτα και δες, κάθε παιδί έχει το χρώμα του, σαν νεφέλωμα, σε μερικά μπορείς να δεις ολόκληρο το ουράνιο τόξο. Αυτό είναι το φως του Θεού, Βιργινία, ουδέποτε χάνεται, όποιος το σέβεται, μαθαίνει να το ρουφάει, όποιος απιστεί ξοδεύεται...Όμως, τα παιδιά βρίσκονται ακόμα στην ηλικία της φώτισης, τόποτα δεν ξεθωριάζει το χρώμα τους...Κοίτα! Δες τα μάτια αυτού του παιδιού! Πρόσεξε την ηδύτητα στην έκφρασή του. Ονειρεύεται, Βιργινία. Τα μωρά και τα παιδιά βλέπουν τα όνειρα του Θεού. Δες, ο μικρός έχει το χάρισμα, όλα τα παιδιά το έχουν, είναι το δώρο τους για την καινούργια ζωή... "